Kolorystyka elewacji obiektów zabytkowych

Autorką dzisiejszego posta jest Aneta prowadząca blog "O zabytkach", który systematycznie śledzę. Temat dotyczy elewacji, a ze względu na duże zainteresowanie w sieci tematem doboru koloru jest on praktycznym uzupełnieniem wcześniejszych moich wpisów.

W poprzednim poście  wspomniałam o wzorniku kolorystycznym, 35 kombinacji z 13 podstawowych kolorów, stosowanych do malowania elewacji, utworzonym przez F.Ch. Schmidta („Der burgerliche Baumeister” z 1790r.).

Autor podaje szczegółowy skład wszystkich kolorów (barwniki, podłoże), pisze o roli jaką odgrywa kolorystyka dla indywidualnego obiektu, a także dla wyglądu otoczenia. Odradza używanie kolorów czystych, o dużym stopniu nasycenia barwnikiem.

Wzornik  może służyć jako źródło inspiracji oraz wiedzy na temat kolorystyki danego okresu.

W Polsce znajdujemy przykłady rozwiązań kolorystycznych na obiektach zabytkowych, tworzonych na podstawie w/w.

Ale ile elewacji mijamy w barwach "cukierkowych" ? I ile one mają wspólnego z barwnikami kopalnymi, mineralnymi, naturalnymi rudami i tlenkami, które były stosowane do barwienia gładzi i farb wapiennych, pokrywających elewacje w przeszłości ?

Białe opaski i detale ponoć nie istniały ... Piszę "ponoć", ponieważ opieram się na różnych źródłach jak artykuły/ książki/ itp. 

Czytam również różne wypowiedzi na forum skyscrapercity i wiele osób wypowiadających się na nim, podkreśla, iż w krajach, np. Niemcy, Holandia i wiele innych, jest duże zrozumienie wagi tradycji.
Oczywiście należy dodać, że wpływ na kolorystykę ma położenie geograficzne zabytku.

Przytoczę wnioski Pani Marii Wojtysiak, autorki artykułu z 13 numeru Wiadomości Konserwatorskich :

1. Samorządy powinny stworzyć prawo lokalne dotyczące min. zasad doboru kolorystki i technologii
na elewacje zabytkowe w zabudowie miejskiej. Uświadomienie właścicielom obiektów, iż ich budynek stanowi jedynie fragment większej całości i w związku z tym muszą stosować się do jasno określonych zasad, a nie swoich prywatnych gustów może zapobiec niefortunnym rozwiązaniom
w tym względzie.
2. Wobec zagrożenia, jakie dla kolorystyki obiektów zabytkowych niesie nowoczesna chemia, istnieje potrzeba wyeksponowania problemu ważnego dla inwestorów, wykonawców, ale przede
wszystkim dla pracowników służb konserwatorskich, którzy podejmują decyzje dotyczące doboru kolorystyki.
3. Należy opracować gamy kolorystyczne dla  farb stosowanych na zabytkowe fasady, dające efekt zbliżony do wyglądu wypraw wapiennych.
4. Dla obiektów zabytkowych w zasadzie nie powinno się stosować współczesnych, ahistorycznych powłok koloryzujących. Należy zachować lub odtworzyć historyczną technologię i kolorystykę – niezależnie od trwałości powłok technologii tradycyjnej.